toppen van de bomen

Natas ging weer normaal staan en was eigenlijk blij dat ze het schild had gehouden. Anders zat ze nu ook helemaal onder het bloed. De sharigan ging langzamer draaien totdat hij stopte. Het ijsschild verdween als ijs voor de zon en Natas keek opgelucht vooruit. Alles oog was nog steeds boos op haar maar gelukkig had hij niet zo veel macht over haar als negen staart vos bij Hailey. ´´Goed gedaan´´ zei Natas. Het was een mengeling van blijheid en serieusheid in haar stem.

"En wie is wie?" vroeg Ardanos onzeker. Hij had de andere twee wel gezien, maar geen namen gehoord. Toen hij hoorde dat ze waarschijnlijk al dood waren, stopte hij zijn mesjes weer terug in de scheden. Het sap zou opdrogen en waarschijnlijk zouden de mesjes dan nog een week giftig blijven, voordat het sap zijn kracht verloor. Hij ging nu gewoon zitten, omdat ze toch al bijna klaar waren. "Kun je me misschien wat meer vertellen over mijn opa?" vroeg hij aarzelend.

Hailey keek hem aan. Zelf ging ze voor hem zitten. 'Ja hoor.' zei ze tegen hem. Ze stopte haar mesje weg en staarde heel even naar de lucht om na te denken over wat ze moest zeggen. 'Je opa was een goede jager. Je lijkt veel op hem. Hij was een van de weinige jagers die de demonen alleen gevangen nam en alleen in geval van nood doodde hij.' vertelde Hailey hem. Ondertussen keek ze hem. 'Nine stond een keer oog in oog met hem. Nine overleefde het, hij ook. Nine kon vluchten door een ongelukkig toeval voor je opa. Anders was hij in grote problemen gekomen. Je opa was een wijs man.'

Ardanos knikte alleen maar. Hijzelf zou liever ook niet doden, maar proberen zo veel mogelijk te laten leven. Hij vond het een raar idee dat mensen zomaar gingen moorden als iets hen niet uitkwam. Hij zou alleen moorden in noodgevallen en als hij een woedeaanval kreeg. "Mag ik weten wat dat toeval was?" Hij was nieuwsgierig geworden. "En weet je misschien wat mijn opa nog meer gedaan heeft?"

Natas keek naar Preal die helemaal onder het bloed zat. Ze bedacht nu pas dat ze de jongste was van al de ninja´s die ze vandaag tegen kwam. ´´Maar zeker niet de zwakste´´ zei alles oog zelfverzekerd. Het was blijkbaar al weer goed tussen alles oog en Natas. Hij zou het wel achter in zijn hoofd houden bij de volgende keer. Natas glimlachte en zei tegen Preal ´´Soepel gedaan´´. Het was als een compliment bedoelt maar Natas was niet gewend om die te geven omdat ze bijna nooit iemand om zich heen had.

'Het toeval was dat er jagers aankwamen. Moordende. Het waren er heel er veel en je opa werd haast onder de voet gelopen, daardoor heeft Nine kunnen vluchten. Hij hoopt in jouw later een waardige tegenstander te vinden. Maar hij vind dat je nog te veel moet leren om het nu al te proberen. Laat me heel even nadenken. Het is lastig om alles op te dreunen dus Nine moet even alles voor mij op een rijtje zetten.' legde ze hem uit, omdat ze zo niet alles wist.

Ardanos keek op toen ze het verhaal vertelde. "Mijn vader heeft zo'n verhaal verteld, alleen was mn opa niet op demonenjacht, maar kruiden aan het zoeken, toen er een groep jagers voorbijkwam die hem bijna hadden vermoord omdat hij al het wild had afgeschrikt." Hij zag het glashelder voor zich, en knikte toen Hailey even uitleg gaf. "Dat begrijp ik. Maar waarom kan Nine niet wat rustiger aan doen? Of is hij gewoon zo. Hij schijnt goed met je overweg te kunnen." Hij dacht over het karakter van de demon. Als hij rustiger kon zijn, zou hij waarschijnlijk wel gewoon rond kunnen lopen.

Uiteindelijk besloot Natas maar terug te gaan naar de rest. ´´Ik ga al vast terug naar de rest´´ zei Natas tegen Preal en een paar seconden later was ze al weer verdwenen. Toen ze bij de tak van Hailey en de jongen kwam begon ze te grijnzen. Niet om de jongen maar dat die twee binnen een paar minuten al bevriend werden. Rustig sprong Natas net langs hun bij de volgende tak. ´´Hoi´´ zei ze terwijl ze ging zitten.

'' Dankjewel '' was het enige antwoord van Preal . Na het vechten had ze meestal rust nodig want anders kon ze doordraaien , nog meer moorden plegen . Wat ze niet wou. Rustig ademde ze in en uit en hield haar ogen gesloten . Langzaam leek haar gedachten weer op een rijtje te staan en toen Knife wist dat het het goede moment was begon hij weer te praten . 'Je doet het goed. Deze mensen waren gevaarlijk . Ik ben blij dat je wilt doden als het voor nood is . Je hebt zelf gezien dat Natas dat niet doet en dat Alles oog zich hier aan ergert'.'Ja'. ''Kom zitten , ik doe al niks meer'' zei Preal alsof er niks gebeurt was . Alsof er geen bloed op de takken zat en alsof er geen doodde mensen onder hun lagen .

´´Weet je het was niet slim om ze niet te doden dalijk denkt de rest dat je zwak bent´´ zei alles oog opeens weer boos. Natas was verbaast dat hij zo iets zei. Meestal kwam hij niet op dingen terug of hij had een rede erachter. ´´Ze denken maar wat ze willen´´ dacht natas terwijl ze haar ogen sloot om rustig te zitten. ´´Dat had je niet moeten zeggen´´ zei alles oog boos. Natas had een naar voorgevoel. Zou alles oog ook een manier hebben zoals negen staart vos ? ´´Ja´´ zei alles oog grijnzend. Natas wou niet dat de rest zag dat ze problemen met alles oog had dus sprong ze amar snel een paar meter verder zodat ze haar niet meer zagen. ´´Slim maar ik moet je nig terug pakken´´ zei alles oog. Natas wachte op de pijn die waarscheinlijk zou komen maar na een paar minuten kwam er niks. Ze keek verbaast rond maar al snel zag ze dat alles oog iets anders bedoelde. Overal om haar heen zag ze beelden van vroeger. Van de tijd dat alles oog nog dorpen vernietigde. Ze zag allemaal branden, bloed en lijken. ´´Hou op´´ zei natas hard op terwijl ze in een dook. Ze wou dit niet zien ook al was dit niet zo erg. Maar Natas had wel door waar het heen ging. Haar ouders waren op de zelfde plek vermoord en dat wou Natas dus helemaal niet zien.

Preal hoorde Natas nog hou op zeggen. ''Wat the'' mompelde ze . Vliegensvlug sprong ze van tak naar tak en kwam zo bij Natas . Het was zielig hoe ze zo alleen zat, zo gebroken . Medelevend sloeg ze haar armen om haar heen , ze wist hoe ze zich voelde. '' Je bent veilig '' fluisterde ze in haar oor . 'Wat is er met haar?' vroeg ze ondertussen aan Knife . 'Alles oog martelt haar met herinneringen omdat hij denkt dat ze het niet goed doet , de arme ziel' . ' Oke , hoe kan ik haar helpen? ' . 'Ik zal het niet weten..' .

Natas hoorde vaag Preal maar al te goed kon ze het niet horen omdat ze de gillen van de herinnering. Alles oog lachte breed en zei ´´we zijn bijna bij het punt´´. ´´Nee´´ zei Natas terwijl ze haar ogen zo dicht mogelijk probeerde te houden maar het werkte niet alles oog had nu echt een manier gevonden om haar te martelen. Natas begon helemaal te beven toen ze haar vader zag staan. Hij zag er moedig uit maar Natas wist dat hij er niet goed af zou komen.

Snel voelde ze aan haar riem . Niks van water . Haar tas , daar moest iets in zitten . Soepel liet ze de tas van haar rug glijden en stopte haar hand in de opening . Ze pakte haar flesje met koel water en gooide het met een soepele beweging over haar heen . De hele fles , zodat ze druip en druip nat werd . Maar misschien werd ze ook wakker.

Ardanos zag dat er iets was met het andere meisje. Behendig stond hij op en sprong naar haar toe. "Wat is er met haar?" vroeg hij. Hij zag haar beven en herrinerde zich toen wat Hailey had gezegd. "Haar demon?" Hij keek naar het andere meisje wat erbij stond, wachtend op een antwoord. Als het een demon was, zou hij kunnen helpen. Zij wisten zijn zwakke plek, hij wist de plek van de demonen.

Het water van Hailey hielp helaas niet alles oog ging gewoon door. ´´Pas op´´ schreeuwde Natas nog maar het was te laat. De herinnering was af gelopen. Natas keek weer normaal voor zich terwijl ze tranen over haar wangen vloeide. Het beeld van haar vader die uit elkaar spatte deed heel veel pijn bij Natas. ´´Volgende keer luister je misschien meer als een teamspeler´´ zei alles oog terwijl hij weer rustiger werd. Natas slikte ze kon even niks zeggen. Ze zag wel dat Ardanos en Preal voor haar stonden maar in haar hoofd zag ze nog steeds de herinnering.

Toen Preal Natas betraande gezicht zag brak ze even . Het was als een herinnering voor haar .Altijd verdrietig zijn en niemand die je leek te helpen .Weer sloeg ze haar armen beschermend om Natas en hield haar stevig vast . ''Het is nu over'' fluisterde ze ookal wist ze niet wat Natas had gezien .

Hailey was van een afstandje blijven kijken. Ze wist nu wat alles oog kon doen en was blij dat Nine haar alleen maar lichamelijk pijn kon doen. "Hé, ik kan meer dan je denkt, dus pas maar op." "Jaja.. Ben jij nooit moe ofzo?" "Jawel, elke dag, van jou!" "Houd je kop." "Wat..?!" "Sorry.." "Dankje. Hail, je moet meer leren dan je denkt, ik heb het beste met je voor." "Met jezelf ja.."

Na een paar minuten levenloos gezeten te hebben en alleen maar wat gehuild besefte Natas dat de tijd gewoon verder ging. Ze veegde haar tranen weg en probeerde naar de rest te glimlachen. ´´Ja het is over´´zei Natas meer bevestigend voor zich zelf dan voor de rest. Alles oog hield zich nu gedeisd maar Natas wist dat het kwam omdat de rest allemaal om haar stonden en de rest wel wat kon doen. Natas haalde diep adem en begon weer te glimlachen. ´´Het gaat wel weer hoor´´ loog Natas maar ze kon er niet tegen als mensen dachten dat ze zwak was.

Preal voelde gewoon aan dat ze loog. Zo dicht stond ze bij haar .''Het maakt niet uit. Als er zoiets gebeurt heb je gewoon een tijdje nodig voor het weer gaat'' fluisterde ze nog steeds. Ze leek verandert te zijn maar dit was gewoon omdat ze zichzelf herkende . Anders voelde ze nooit medelijden . Dit keer wel , en het moest goedkomen . En het was pas goed wanneer zij ook voelde dat het goed was.

Ardanos knikte alleen maar en stelde zich toen maar voor. Meer uit nieuwsgierigheid als beleefdheid. "Ik ben trouwens Ardanos." zei hij glimlachend tegen de twee meisjes. Hij wilde graag hun namen weten, dat zou wat makkelijker praten. Hij zou later wel naar de demonen vragen die zij in zich hadden. "Evarínya" zei hij er nog snel achteraan, toen hij merkte dat hij zijn achternaam vergeten was.

Natas knikte even naar Preal als teken dat het goed was. Daarna keek ze naar Ardanos en zei ´´dat wist ik al maar ik ben Natas´´. Misschien was het niet slim om eht zo te zeggen maar het flapte er gewoon uit. Natas was niet echt in de stemming om op alles wat ze deed te letten. Dat deed ze normaal wel dus. Ze stond maar weer op en klopte wat stof van haar af. Ze veegde nog heel even de laatste tranen weg en keek daarna naar de rest.

''Preal'' zei ze droog . Ze stak haar haar hand uit , terwijl ze oogcontact bleef houden . Een beleefd glimlachje speelde op haar lippen . Haar blauwe haar leek te glanzen in de zon er haar zwarte ogen kregen ook een vreemde glans .

Dust schudde de hand van Preal en zei toen tegen Natas "Maakt niet uit, maar het is zo onbeleefd om naar iemands naam te vragen zonder jezelf voor te stellen." Ardanos liep rustig over de takken naar een grote boom met donkere bladeren. Daar stopte hij en ging hij zitten. Hij plukte een paar bladeren, rolde die door zijn handen en legde die op zijn schoot. Uit de bladeren kwam een bedwelmende geur die ervoor zorgde dat al zijn zorgen en gedachtes, die er zeker waren, weggeduwd werden zodat zijn geest rustiger werd.

Vermoeid van wat er die dag was gebeurt stond Preal op . ''Ik ga een slaapplaats zoeken'' zei ze tegen de mensen die het dichtst bij haar stonden. Ze wou voordat het donker werd een slaapplaats vinden want in het donker zag je nooit waar je nou lag . Het liefst zou ze beneden liggen maar in de bomen was ook wel fijn . Dan zouden er geen roofdieren kunnen komen . Misschien een mooie dikke tak waar ze haar deken kon leggen .

Natas keek ook even rond en zag een stukje verder een mooi hoge boom. Ze had geen zin om bij de rest te slapen omdat ze zelf al kon raden dat ze niet goed ging slapen vandaag. Alles oog hield zich nog stil en zei niks maar Natas voelde gewoon dat hij heel goed oplette. ´´Ik ga ook maar naar een slaapplaats´´ zei ze tegen de rest. Binnen een paar seconden was ze al weer weg. Toen ze bij de boom was ging ze gewoon zitten en viel in slaap met haar ogen open.

(ik ga ook naar bed moet morgen vroeg op staan voor rapport)