toppen van de bomen

Nine gromde vanbinnen maar kon even niks meer doen. Hailey ademde steeds rustiger maar hing slap in de greep van de clowns. De pijn was haast ondraaglijk geweest. Met moeite tilde ze haar hoofd op en keek de hokage aan. Er kwam alleen een klein knikje die voor Hailey veel zei. Dankbaarheid en eerbied. Ze was nog nooit zo erg gestraft door Nine en voelde een breukje in hun sterke mentale band. Daarna liet ze haar gezicht hangen, ook uit eerbied. Hailey was niet blij. Alles behalve dat ze was verschrikkelijk teleurgesteld in zichzelf.

De hokage was blij dat dit voorbei was en dacht zelf dat dit een leuk jaar kon worden. De eerst studenten die ze van dit jaar vond waren al aan het vechten. En dat waren nog maar twee van de demonen die er zouden komen. Heel even zuchte ze. Ze had zich zelf belooft om geen onderscheid te maken voor de kinderen. De meeste gingen dat wel doen en dat maakte de zaak alleen maar erger. ´´Kom ik breng jullie naar het meer waar jullie jezelf kunnen opfrissen´´ zei de hokage terwijl de clownen weer verdwenen.

Natas had van een afstanje alles gevolgd. Ze was best geschokd dat de negen staart vos zo iets kon aan richten. ´´Ja dat kan hij´´ zei alles oog met een dreigende toon. De hele tijd probeerde Natas hem niet te horen om te zorgen dat ze ook niet zo deed. Toen alles gebeurd was stond Natas op. Ze probeerde weer te lachen en zei ´´ja graag ik heb wel wat water nodig´´. ´´Negeer jij mij nu´´ zei alles oog bozer. ´´ja ik negeer je dus hou je mond´´ dacht Natas boos terug. Ze wist dat hij nu niks kon doen dus was ze niet bang voor hem.

Hailey stond op. Ze zag er niet langer zwak uit en had haar masker terug gevonden. Ze zei geen woord. Nine hield zich gedeisd, hij zorgde er alleen voor dat de staart kleine krasjes op haar bleke benen maakten. Niet dat HAiley dat nog merkte. Ze had niet zijn woede meegemaakt en was van plan om zichzelf even afzijdig te houden. Nine zei er niks over. HAiley voelde dat hij nog erg kwaad was en zich inhield. Als zij erg zwak was werd hij dat ook.

´´Allebei klaar dan kunnen we gaan´´ zei de hokage met een glimlach. Uiteindelijk was ze gewoon blij omdat het niet verder uit de hand was gelopen en dat niemand dood was. Ze sprong al naar de volgend tak en keek daarna om naar Hailey en Natas. Ze had zelf veel verloren in de oorlog tegen de demonen maar dat zal ze niet verder iemand om beschuldigen. Net als haar leraar haar had geleerd moest iedereen wel een kans krijgen.

Hailey volgde Hokage langzaam. Ze zei niks meer en haar staart hing slap. Ook haar oren hingen naar beneden. Nine was rustiger geworden en was nu teleurgesteld. Hailey voelde met hem mee. Ze zuchtte en had helemaal nergens zin in. Ze wilde liever alleen zijn. Bij haar eigen huisje, vertrouwde huisje waar ze kon trainen. Trainen tot ze erbij neerviel en dan slapen en niet wakker worden. "Zo moet je niet denken!" "Waarom niet..?!"

´`Ik zal jullie meteen de eerste les aan het meer geven´´ zei de hokage terwijl ze door sprong. Ze kon geen gedachten lezen maar als iemand vroeg was om naar de school te gaan dan wou diegene graag meer leren. ´´Maar het is beter dat jullie het niet door vertellen, dan krijg ik allemaal comentaar omdat ik prive les geef´´ zei de hokage glimlachend. Ze bleef wel de hele tijd naar voren kijken terwijl ze door sprong daarom konde Natas en Hailey waarscheinlijk haar gezicht niet zien.

Hailey hoorde iets over een les bij het meer. Zemaakte geen geluid en sprong verder maar vanbinnen zuchtte ze. "Nog langer bij die vrouw, waarom gunt ze ons geen rust?!" "Omdat ze bang is voor ons dus wilt ze ons in toom houden." "Tuurlijk, bang voor ons! Puh. Geloof je het zelf? Voelde je niet wat ze met je deed.." "Houd je kop, of wil je het nog een keer." Hailey zei niks meer tegen hem. Beiden waren ze snel aangebrand, dat wist ze dus moest ze haar mond houden

Ardanos zat ergens rustig in een boom te mediteren. Hij deed het de laatste tijd wel vaker, hij wist zelf niet eens waarom. Hij luisterde naar alles, van de wind die door de bomen ruisde tot het zingen van de vogels. Hij hield zijn ogen wel open, zodat niemand hem onverwachts zou kunnen aanvallen.

Opeens zag de hokage rook boven de bossen. Ze wist dat ze maar beter kon kijken wat er gebeurde. Ze stopte met bomen springen en keek om naar Hailey en Natas. ´´Dat is belangrijk ik moet gaan jullie kunnen het zelf wel weer´´ zei ze tegen hun. Ze geloofde ook wel dat ze het zelf wel verder konden. Daarna sprong ze sneller dan eerst door het bos naar het vuur. Het leek net als of ze binnen een seconden verdwenen was.

Natas had de laatste deel van het gesprek vaag opgevangen. De hele tijd zat alles oog er tussen te praten zodat Natas zich niet kon consentreren. Toen de hokage weg was zag hij zijn kans en begon verder Natas in te praten. Natas was ondertussen moe geworden door alles oog en door de dood oog te gebruiken. Ze ging op de tak zitten en sloot haar ogen. Ze moest even rusten. Haar oren lette wel goed op want met een demoon in je moest je wel oppassen.

Met slome stappen liep Preal door het bos . Ze zat in gesprek met Knife maar lette alsnog op de geluiden om haar heen . Elk takje hoorde ze in een straal van 30 meter kraken en overal lette ze op . Nog zelfs hoe de bomen bewogen . 'Wat moet ik leren op de school' vroeg ze aan Knife . Ze had er nog niet aan gedacht , ze zal het wel aan de leider vragen . Hopelijk waren er niet allemaal schijnheilige kleuters , dan wist ze al waar ze over een paar dagen was. Weer de weide wereld in .

Hailey had goed geluisterd en klom een paar takken omhoog. Ze ging daar liggen en sloot haar ogen. Ze voelde de warmte van de zon op haar bleke huid branden. Ze vond het een prettig gevoel. Ze had nu rust om met Nine te praten. "Wie is dat precies. Vertel me nu echt alles. Je houd niks achter of anders.." "Of anders wat..?" zei Nine spottend. "Pleeg ik zelfmoord.." "Doe je niet!" "Doe ik wel"

Natas genoot ook rustig van de zon. Ze keek op naar Hailey en zei ''er komen nog meer demonen naar de school he''. Ondertussen zat alles oog nog allemaal in haar hoofd te schreeuwen maar Natas negeerde het gewoon. Na een tijdje ging alles oog al wat minder schreeuwen en uiteindelijk zei hij gewoon rustig ''er kom nog een demoon aan pas op''. ''Fijn dat je het rustig zei'' dacht Natas blij dat hij ook rustig kon doen.

@preal ze zitten in de toppen van de bomen

Hmfp oke .
Dan sprong ze van tak naar tak .
~

'Wat je bij elke school doet . Leren' antwoorde Knife droog . Haar droogheid had ze zeker van hem want zijn antwoorden waren meestal logisch en kort . 'Ik hoef niet te leren , ik heb alles al geleerd van papa' Knife hoorde het gevoel in haar stem , de man die haar had getraint voelde aan als haar vader , Knife snapte het nog steeds niet . Ze had gewoon geen ouders , waarom moest ze hem dan papa noemen . 'Je leert nieuwe dingen , vertrouw me' sprak hij haar de moed in . 'Oke , als jij het zegt' . Iets van stemmen hoorde ze een paar meter van haar vandaan . Ze probeerde door de vele takken te kijken die haar zicht beperkte . Ookal zat ze hoog , het leek juist of er daar meer takken waren . Haar hand gleed naar haar shurikens , gewoon voor het geval . Met haar andere hand duwde ze de takken weg . Waar twee meisjes zaten . ''Hallo?'' ze keek vragend naar de twee mensen . Kwamen die ook op haar school?

Natas keek het meisje recht aan die door de bosjes kwam. De kleur van haar ogen veranderde heel even naar geel en daarna weer naar normale kleur. Dat was de kleur als Natas keek wie diegene was. Alles oog begon in Natas te lachen en zei onder het lachen door ''hij is er blijkbaar ook bij''. Natas negeerde alles oog en zei tegen Preal ''hoi, ook hier voor de school''. Natas wist het antwoord al maar het was beleefd om te zeggen.

Hailey knikte alleen maar naar Natas. Ze luisterde naar Nine en zuchtte. Dus ze was gewoon een gebruiksvoorwerp. "Geweldig." "Ach, Trek het je niet aan." "Tuurlijk, jij hebt makkelijk praten. Jij bent geen gebruiksvoorwerp." Hailey was geirriteerd, moe, kwaad en voelde zich pijnlijk. Ze wilde zo graag alleen zijn en rust hebben. Hailey zuchtte hoorbaar. Toen viel het meisje haar pas op. Hailey ging verzitten en keek naar haar. "Dus hij is ook gekomen. Mooi we missen er nog maar een paar." "Wie is die hij?"

''Ja'' antwoorde ze kort . Een beleefd glimlachje speelde op haar lippen . 'Deze twee mensen zijn een van ons' vertelde Knife zacht. 'In van ons?' . 'Ja , ze hebben alletwee ook een ziel in zich' hij zei het woord demon er niet bij , ze was niet oud genoeg om dit te weten . Ze zou hem verwaarlozen , niemand wilt toch een demon in zich . 'Oke' antwoorde Preal droog alsof het niks was . ''Horen jullie nog bij een speciale groep?'' . Zou ze hun wel vertellen dat ze eigenlijk een moordenares was , dadelijk wilde ze niet meer met haar omgaan .

Natas keek het meisje vragend aan. Moest ze dat nog vragen demonen voelde elkaar aan dus ze moest het weten dat Natas alles oog had. ''Ik hoor wel bij een speciaal soort maar verder niet veel'' zei Natas. 'Vertel niet te veel he' zei alle soog waarschuwend maar Natas was dat al niet van plan. ''Maar daardoor gaan de meeste mensen mij al uit de weg'' zei ze met een halve glimlach. Niemand praatte amper tegen haar zonder angst of haat. Het ergste was dat Natas het altijd meteen wist dus zocht ze niet om verder met zo'n soort mensen te praten.

Preal twijfelde . Zal ze het nou vertellen . 'Vertel , dan weten ze meteen met wie ze te maken hebben . Het is niet goed om te liegen tegen demonen . Zo kan je het vertrouwen winnen.' moedigde Knife haar aan .'Oke'. '' Ik hoor wel bij een speciale groep, ik ben eigelijk een moordenares.Ik hoop niet dat je me dan minder mag maar het is gewoon zo. Zo ben ik opgevoed .'' het leek eruit voordat ze er een erg in had . Toch was ze wel blij , zij had ook een demoon in zich . Ze was niet alleen .

~

Preal weet toch maar dat ze een demon in zich heeft .
Anders is het erg raar , ze weet het ook al omdat ze gepest was .

Natas keeek op bij het woord moordenares. Ze werd dus betaalt om mensen te vermoorden. Natas vond het altijd dom dat mensen dat deden omdat die persoon die je in huurt waarscheinlijk jou daarna wil hebben. Maar ze vond het niet erg dat Preal zo was het veranderde het meisje niet behalve beter getraind misschien. ''Ik ben Natas trouwens'' zei Natas maar het meisje wist natuurlijk haar naam niet terwijl zij het al lang wist.

Hailey luisterde naar het gesprek maar besteede er verder weinig aandacht aan. Ze keek alleen even op bij het woord moordenares maar ging daarna weer liggen. Hailey's staart maakte dit maal diepere krassen in haar arm die begon te bloeden. "Vind je dat nodig?" "Ja.. Ik verveel me.." "Oké.. Maar alleen in mijn rechterarm." Hailey was namelijk linkshandig. Ze voelde de negen puntjes steeds dieper in haar vlees snijden. Maar niet diep genoeg om littekens achter te laten.

''Oh , ja . Dat vergeet ik altijd . Preal'' de glimlach bleef hetzelfde . Ze moest geen vrienden worden , dwong ze zichzelf. Natas zou haar zeker toch in de steek laten omdat ze mensen doodde . Ze liet het misschien nu niet merken maar zo snel ze op de school waren zou het waarschijnlijk verandere . Alles luisterde Knife mee . Ook haar gedachten .'Denk eens niet zo doem' . Hij was misschien wel een demon maar had altijd aardig tegen haar gedaan , het zou pas echt beginnen als ze in de school waren . Dan zou hij haar het uitleggen . Ze zou het heus wel snappen . Ook wist Knife dat de meeste demonen dwingend en door en door slecht waren . Maar eigenlijk moesten ze ook voor hun lichaam zorgen , ze moesten immers blij zijn dat de kinderen normaal tgen hun deden.

Natas knikte even om de naam terwijl ze die eigenlijk al wist. Misschien wou Hailey het weten maar die zat boven hen gewoon uit te rusten. Natas kon Hailey ook voorstellen maar dat moest ze zelf maar doen. Ze pakte een waterfles egrens tevoorschijn en dronk ervan. Het water deed haar goed en gaf haar wat meer energie.Terwijl ze dronk vroeg Natas aan alles oog hoe messlang was. Natas zag wel hoe hij deed maar het leek wel of alles oog de demonen kende dus kon ze maar beter aan hem vragen. ''Hij was net als de rest machtig'' zei alles oog schamper. Natas kon versteld staan maar niet voor niets zei alles oog de rest dus waren alle demonen zo. Toen Natas klaar was met drinken vroeg Natas aan Preal ''hoe goed ken jij demonen''.

Ardanos was ondertussen genoeg uitgerust en hij begon weg te springen. Hij ging niet snel, maar legde toch een behoorlijke afstand af. Hij stopte toen hij stemmen hoorde. Ze kwamen van zijn linkerkant en hij was behoorlijk nieuwsgierig, dus sprong hij verder naar de bron. Hij bleef staan toen hij drie meisjes zag.