toppen van de bomen

Natas voelde gewoon de woede langs haar staan. 'Kom doe net als zij dan is alles oz over' probeerde alles oog nog een keer. Maar Natas hield nog steeds rustig adem. Het was niet zo dat als Hailey hun aan zou vallen dat ze hen zou helpen. Nee nu zat ze bezig om vooral niet boos te worden zodat de dood oog niet weer om hoog zou komen. Ze stond stok stijf en herhaalde de woorden de hele tijd in haar hoofd om rustig te worden. Uiteindelijk kwamen drie jongens uit de struiken. Ze waren wel ouder dan Natas maar zeker niet beter. ''Typisch dat soortgenoten elkaar op zoeken'' zei een van de jongens.

Hailey keek de jochies aan. Ze hadden ongeveer dezelfde leeftijd als zij had. Maar nu voelde ze zich veel sterker. 'Houd je kop. Ik weet best dat jullie het in je broek doen als we ook maar een stap zetten.' zei Hailey tussen haar grommen door. De punten van haar staart leken nu messcherp en haar ogen leken te branden. "Goed zo Hail. Geef ze er zo maar van langs. Ze zullen je goed doen om alle frustratie weg te werken.." zei Nine tegen haar. Hij leek gelijkte hebben, ook vertrouwde Hailey hem.

Natas deed haar ogen dicht om zich nog meer rustig te houden. ´Kom op´ zei alles oog teleurgesteld. ´´Maar wij doen dit met eer´´ zei een van de jongens met een brede grijns. Zelfs Natas kon zich nu noet meer in houden. Haar lichaam begon ook te trillen van woede. Langzaam gingen haar ogen open maar nu kwamen er allemaal verschillende kleuren in haar pupillen. Van zwart naar geel naar blauw. ´´Yes´´ zei alles oog nog in Natas haar hoofd. Een van de jongens begon nu wel te trillen omdat je van ver de woede wel kon zien maar de andere bleven rustig tenminste dta leek zo.

Nine lachte omdat hij door de ogen van Hailey Natas zag. Alles oog deed zijn werk dus goed. Hailey liep rustig, met een kalme blik vol kilte en woede naar de jongens toe. Ze liep naar de rechtse en legde haar hand op zijn schouder en keek hem indringend aan. Zo indringend dat hij niet oplette. Haar staart, met de haast ijzeren punten, schoot hard langs zijn heup. Ze hoorde zijn geschreeuw en keek niet blij. Hailey lachte niet, al voelde ze wel voldoening toen ze het bloed zag.

Natas zag wat Hailey deed en alles oog zag het ook. Hij begon flink te grijnzen en zei ´´kom op jij moet er ook een krijgen´´. Natas was zo woedend dat ze nog niet eens erop lette of alles oog gelijk had of niet. Ze wou alleen die jongens die haar beoordeelde en ook haar wouden vermoorden pijn doen. Ze liep rustig naar de linkse toe. Dit was tacties gezien best slim omdat de middelste dan niet weg kon gaan. De linkse was alleen het meest bang. Hij stond nu helemaal in zijn broek te plassen toen Natas dichterbij kwam. Het was eigenlijk te gemakkelijk leek het wel. Bang sprong de linkse dus een tak naar achter. Dat kon hij alleen beter niet doen. Natas consentreerde zich op de tak waar hij naar toe ging. Haar ogen kleurde eerst helemaal zwart maar langzaam leken er wel bloeddurppels op te komen. De tak verkreukelde helemaal en het leek net als of hij dood ging. De jongen wist dit niet en zakte dus door de tak heen naar de grond. Dat wil je op deze hoogte niet dus toen je een knal hoorde wist Natas dat hij zijn lesje wel had geleerd.

Hailey draaide zich om naar de middelste zodat hij haar kant niet op kon vluchten. "Laat alles oog maar. Hij heeft het langer moeten missen. Wij zijn te.." proberde Nine Hailey te sussen. "Opvallend, saai?" kaatste Hailey terug. "Nee, wij zijn te praktisch. Wij moeten achtervolgen, zij kunnen stil blijven staan en doden. Jammer genoeg kun je nog net niet genoeg vuur op roepen om ze te verbranden. Of op lange afstand iets te laten verbranden." "Hmpf, het is ook nooit goed." zei Hailey. Ze gromde niet meer maar haar ogen waren bloedrood met een gelige glans, het leek alsof ze brandden. Hailey deed een kleine stap achteruit om Natas haar werk te laten doen.

´´Dat is aardig´´ zei alles oog toen hij zag dat Natas het af mocht maken. Natas was nog te woedend om het op te merken. De jongen keek ondertussen ook doodsbang. hij had wel een wapen vast maar hij stond zo te beven dat het niet veel uit maakte. Natas haar ogen werden weer zwart om nog een keer haar dood oog te gebruiken maar deze keer direct. ´Doen´ zei alles oog nog een keer om haar aan te moedigen. Maar net toen de eerste bloeddruppels in Natas haar ogen verscheen en de jongen al begon te gillen van pijn hoorde Natas weer iets anders. Ze draaide zich om naar de komst van het geluid wat toevallig dezelfde richting als de school was. Wat onderbrak er nu weer ?

Zo snel ze kon sprong Hokache door de bomen. Ze had een krachtige bron van chakra gevoeld en met een nieuw schooljaar wou ze geen problemen in de buurt. Onder het springen naar de bron van de immens kracht voelde ze dat ze ongelijk had. Er was niet een bron maar twee. Snel maakte ze met clownjutsu een paar clownen voor het geval dat ze het nodig was. Toen ze eindelijk de bron kon zien werden haar ogen groter. Het waren de demonen die ze voelde maar dan iets minder krachtig. Het waren de kinderen waarin de demonen geseeld werden. ´´Stop´´ riep de hokage met een rustige toon. Ze had al lang de jongen op de grond gezien en de andere jongens die bijna in hun broek deden.

Hailey draaide zich om in de richting van het geluid en wist niet wat het was. Maar ineens voelde ze zich wanhopig en slap. Ze had de neiging om neer te zakken. "Blijf rechtop staan. Je kan er tegen vechten. Je moet ertegen vechten." zei Nine tegen haar. Hailey vertrouwde Nine, zoals ze altijd al deed en trok zichzelf bijna letterlijk op. Hailey concentreerde zich op Nine en op zijn lkracht en putte daar zelf haar kracht uit.

Natas zag de vrouw die hun stopte. De vrouw zei alleen maar stop en opeens kon Natas ook niet veel meer. ´´ahh niet zij weer´´ zei alles oog die waarscheinlijk de hoop had opgegeven. Natas slikte en probeerde zich zelf te bewegen. Langzaam kon ze haar vinger bewegen maar verder ook niets. Natas voelde zich kansloos. Opeens leek het wel of alles oog een idee had en zei dus tegen Natas ´´gebruik je dood oog zij verdient het nog meer´´. Natas was nog steeds in de woede bui dat ze maar deed wat alles oog haar zei. Haar oog werd weer zwart om een nieuw slachtoffer te maken.

Hokage bestudeerde de meisjes goed. Ze had ze niet meer gezien sinds ze de demoon zag. Dat is dus al heel lang geleden. Toen ze zag wat Natas wou gaan doen zei ze net zo rustig als net ´´ik zou dat niet doen als ik jou was´´. Ondertussen zonder dat de andere het zagen brachten de clownen de jongens on veiligheid. Rustig en geduldig deed ze een stap vooruit terwijl ze zei ´´rustig maar , luister vooral niet naar de demonen´´.

"God, o god. Ze laat ons ook nooit een keer spelen.." zei Nine geirriteerd. "Stop Natas niet." Hailey twijfelde. De vrouw zag er vertrouwelijk uit, maar ook weer niet. Hailey probeerde wel rechtop te staan maar het lukte niet goed door de vrouw dus gromde Hailey alleen maar. Langzaam boog ze verder naar beneden tot ze op haar knieen op de tak van de boom zat. Haar armen beschermend om zich heen alsof het iets zou helpen. Je zou kunnen denken dat Hailey zwak was, maar de pijn die ze voelde en het geschreeuw van Nine, het was even teveel. Hailey keek omhoog naar de vrouw. 'Ik luister naar Nine, hij is mijn enige vriend in deze wereld.' bracht ze met moeite uit.

Natas slikte en probeerde te consentreren maar de vrouw leek anders. Het was apart net als of Natas het gewoon niet meer kon. ´´Blijf rustig en dood haar´´ zei alles oog streng. Natas voelde dat hij het liefst naar buiten wou treden en het zelf doen maar dat kon niet. Zij moest het doen. Haar ogen probeerde te trainen. Hierdoor bracht ze Hailey en zich zelf in de gevaar. Langzaam zakte Natas ook door haar knien ze kon gewoon niet meer recht op staan. Ze had wel veel energie verspilt door haar dood oog te gebruiken maar de vrouw verergerde het. Toen de vrouw zei dat ze niet naar alles oog moest luisteren besefte Natas iets. Ze hoefde niet aan te vallen , de vrouw zal hun niks doen ze wou helpen. ´´Nee niet luistereb´´ probeerde alles oog nog maar het was te laat Natas haar ogen werden weer normaal.

De hokage bekeek de situatie nog een keer. Het had veel zin om rustig te blijven. De jongens waren nu een veiligheid en de meisjes waren een beetje gekalmeerd. Toen ze de woorden van Hailey hoorde dacht ze ´´zeker negen staart vos´´. Ze zuchte diep en zei daarna hard op ´´je kan zelf wel denken wat best is. Die arme kinderen hebben toch niet veel gedaan en Nine heeft niet alles over jou te zeggen´´.

'Zeg dat niet. Hij heeft me gesteund toen de rest me liet zitten! Hij heeft ook niet alles over me te zeggen, hij helpt me gewoon. Laat ons met rust.' zei Hailey geirriteerd. Wat dacht die vrouw wel niet. "Goed gedaan Hail!" zei Nine opbeurend. Als hij kon grijnzen zou hij op dit moment gemeen grijnzen, maar dat voelde Hailey niet. Hailey gromde opnieuw en was erg geirriteerd en accepteerde dit niet.

Natas keek naar de tak waar ze op zat en zat diep adem te halen. het geschold van alles oog negeerde ze helemaal de eerst zo beklemend gevoel was nu rust geworden. De vrouw leek dat nu ook helemaal uit te stralen toen Natas op keek. Natas was niet het type om dank je wel te zeggen maar anders had ze het wel gedaan. Toen ze de woorden van Hailey hoorde keek ze om naar Hailey die stond nog stok stijf vol woede. ´´Zo hoort het´´ zei alles oog grommend. ´´Hou je mond´´ zei Natas terwijl ze niet naar hem probeerde te luisteren.

Hokage keek naar Hailey en dacht dat dit wel wat tijd kon duren. ´´Oke hij is je vriend en je vertrouwd hem maar als hij zegt iemand te vermoorden die je dierbaar si doe jij dat´´ het was eigenlijk als een vraag bedoelt ook al klonk het meer als een beschuldiging. De hokage wist dat als dit uit de hand zou lopen dan zou de negen staart vos nog kunnen ontsnappen en dat mocht niet gebeuren. Heel vluchtig keek ze naar Natas maar die was al voor al gekalmeerd.

'Ik vermoord geen dierbaren omdat ik die niet heb!'zei Hailey tegen haar. "Je hebt gelijk maar je hebt mij.." "Houd je mond, je weet dat ik je verdedig dus wees stil!" 'Ik heb geen dierbaren meer. Niemand is me dierbaar! Niemand! Zelfs..' fluisterde Hayleigh, tenminste. Het laatste woord. Ze kon Kyle's naam niet over haar lippen krijgen. Degene die voor haar had gezorgd toen haar ouders vermoord waren.

Het leek wel dat ze een gevoelige snaar had geraakt bedacht hokage. Toch bleef ze rustig en oplettend. Langzaam zette ze een stap vooruit en zei ´´Rustig maar daar gaat het niet om of je dierbaren hebt. Het gaat erom dat je niet zo maar iemands leven af pakt zonder te weten waarom. Dan ben je alleen maar een wapen in zijn ogen´´. Het klonk hard maar ze had al zo vaak met demonen gevachten dat ze wist hoe overtuigend hun konden zijn.

Hailey keek haar aan. 'Ik doe alleen mensen iets aan die mij ook iets aan willen doen. Anders is het nutteloos.. En hou op. Dat is niet eerlijk. Je weet niet hoe het is om alleen te leven. JE WEET NIET HOE HET IS OM ALS VIJF-JARIGE JE BLOEDEIGEN ZUS TE DODEN DIE JE WILT BESCHERMEN!!' het laatste riep Hailey woedend en huilend. Ze wilde dit niet horen. Het was oneerlijk. "Houd je sterk Hail, ik blijf bij je.." "Echt waar?" "Echt waar."

´´Wie zegt dat ik dat niet weet´´ zei de holage weer rustig. Niemand wist natuurlijk over haar verleden wat ze hett liefst ook zo wou laten. Maar ze moest er alles aan doen om die demonen geseeld te houden . Dat was haar taak als hokage en daar vertrouwde de mensen ook op. Rustig zette ze nog een stap naar voren en haar clowns (niet een clown) waren nu ook gereed om wat er ook zou gebeuren het in de hand te houden.

Hailey zakte neer. Ze hield het niet meer en begon half te snikken half te grommen. Ze wilde hier weg. "Ga dan." "Hoe?" "Precies zoals je gekomen bent.." "Ze zullen me opjagen" "Niet als je snel genoeg bent." "Ik ben niet dom.. Ze zullen sneller zijn." 'Laat me alleen, laat me met rust..' zei Hailey met een indrukwekkende kalme kille stem tegen de vrouw, niet antwoord geven op haar antwoord. Hailey wilde niet meer naar die school, ze wilde niet meer leven. "Je wilt wel leven.. Toch?" zei Nine geschrokken toen hij haar gedachtes hoorde. Als zij niet zou leven, zou hij ook niet meer leven.

De hokage schrok zelf even van het meisje. Het was duidelijk dat zij alleen wou gelaten worden maar de hokage kon dat niet zo maar laten gebeuren. Ze kon niet zo maar toe laten dat negen staart een kans krijgt om te ontsnappen. Als praten geen zin had moest ze maar anders aan pakken. ´´Sorry ik kan niet laten gebeuren dat mensen weer gaan tserven door hem´´ haar stem klonk nu een stuk killer dan net maar even rustig. De clownen hadden in tussen Hailey helemaal klem gezet maar je kon ze nog niet zien. Als ze niet binnen een paar secondes rustiger werd dan moest ze wel zelf in grijpen.

"Niet als het zo moet." zei Hailey kwaad tegen hem. "Houd je mond!" "Nee, Jij moet je mond houden!" "Wat. Zei. Je. Daar." Het laatste wat Hailey zei was hem verkeerd gevallen. Hij zou haar straffen van binnenuit. Als hij een mond en een lichaam had zou hij gemeen staan grijnzen. Hailey greep namelijk naar haar buik en hart. Gelijk begon ze te gillen van de pijn. Haar ogen stonden verschrikt van angst. "Wie moet zijn mond houden?" vroeg Nine haar. Hailey kon niet denken, alleen dat de pijn op moest houden. Die verschrikkelijke pijn. Alsof ze vanbinnen met een botte zaag kapot werd gezaagd. Ook zag ze de beelden uit haar jeugd.

De hokage zag dat het fout ging en meteen greep ze in. Meteen vlogen de clowns naar Hailey toe en pakte haar stevig vast zodat ze niet kon bewegen. Binnen een paar seconden stond de hokage ook voor Hailey en zei rustig ´´rustig maar alles komt goed´´. Daarna liep ze achter Hailey naar haar rug. Daar was de negen staart vos geseeld en kon je hem altijd nog raken. Snel en vlug deed de hokage wat gebaren en gebruikte haar jutsu om de negen staart vos even buiten westen te maken. Ze keek hoop vol naar Hailey om te kijken of het wat beter ging.