Het oude schuurtje

xD
====
Ardanos glimlachde en zei met een rasperige stem "Graag, dat kan ik wel gebruiken." Hij vond het fijn dat Hailey hem zo vertroetelde, maar waarschijnlijk voelde ze zich schuldig voor de wonden. Hij bleef rustig zitten, maar zei wel "Trek als je iets gaat pakken alsjeblieft iets aan, je weet maar nooit wie er allemaal daar staan." Hij keek Hailey doordringend aan.

Hailey knikte. 'Was dat andere stuk vlees gister al bereid?' vroeg ze eerst. Daarna ze pakte haar bh en trok die aan. Daarover deed ze haar nu verkorte tuniek die net over haar bh kwam. Ze trok haar onderbroek en broek ook weer aan. Hailey keek even of ze iemand zag maar zag niemand dus wachtte ze eerst op antwoord.

Ardanos knikte even en zei "Ja, dat was al klaar." Hij bleef rustig liggen en wachtte tot Hailey het vlees had gepakt. Veel kon hij waarschijnlijk toch niet dragen vanwege zijn armen. Hij keek even naar het verband, maar zag niets vreemds, dus liet hij het maar zitten. Hij vroeg zich af of het vlees lekker zou zijn, want hij had er de vorige avond niet echt op gelet.

Hailey glimlachte. 'Oké. Ik ben zo terug. Even kijken of er nog wat handigs ligt.'zei ze daarna tegen hem. Hailey klom uit de hooiberg en pakte het bord. Het overgebleven stuke vlees had op een ander bord gelegen dus dat sneed Hailey even aan stukken. Ook pakte ze nog een glas voor zichzelf mee. Daarna keek ze in haar eigen tas om te zien of ze verband of kleren had. Verband had ze dan weer wel meegenomen maar kleren niet. Ze vond zichzelf niet echt slim.

Ardanos knikte. Hij deed zijn ogen dicht zodat de tijd hopelijk sneller zou gaan. Hij moest natuurlijk wel herstellen voor de echte lessen begonnen. Anders zou hij er misschien uitkomen als zwakkeling, en zou hij van school getrapt worden. Hij zou maar gewoon moeten wachten tot hij hersteld was. Hij voelde dat er een muisje zachtjes aan het verband knaagde, en tilde het op met een hand. Hij zette het rustig op schoot.

Hailey nam het verband mee. Ze voelde dat het vlees al vrijwel koud was maar dat in het binneste nog een klein beetje warmtje was. Glimlachend nam ze de blokj op het bord, de vorken, de beker en het verband mee. De rest zette ze even in een hoek. Daarna kroop ze terug de hooiberg in en keek ze glimlachend naar Ardanos. 'Ik zal het na het eten even verschonen.' zei ze alleen maar toen ze het verband liet zien. Daarna zette ze het vlees neer en ook de beker.

Ardanos glimlachde en prikte een blokje vlees op een vork. Hij stak het snel in zijn mond, maar voelde de pijn door zijn arm branden. Hij kauwde goed op het vlees, wat nog wel een beetje lekker was met de kruiden. Hij vroeg zich af wat er zou gebeuren met Hailey en hem als ze op de school zouden komen. Hij vroeg zich ook af of ze hun relatie openbaar moesten maken of niet.

Hailey nam zelf ook een blokje vlees. Daarna schonk ze wat water vor zichzelf in en dronk daar een paar slokken van. Ze vroeg zich opnieuw alle vragen af die al eerder door haar hoofd gingen. Ze wilde weten wanneer de school open zou gaan, en wat er dan zou gebeuren. Voor hetzelfde geldt mochten ze elkaar niet eens meer zien. Dat zou wel een van de ergste dingen zijn die zou kunnen gebeuren.

Ardanos zuchtte even en vroeg toen aan Hailey "Wat denk jij dat het ergste is wat zou kunnen gebeuren als we eenmaal op school zitten?" Hij keek naar Hailey, terwijl hij op nog een blokje vlees kauwde. Het was erg lekker, vond hij, maar het had warmer gemogen. Jammer genoeg konden ze niet hier zomaar even een vuurtje stoken zonder de hooiberg in de fik te zetten.

'Dat we elkaar niet meer mogen zien.. Totaal afgescheiden.. Dat is denk ik wel het ergste. Wat vind jij het ergste?' vroeg ze hem terug. Hailey bleef Ardanos rustig aan kijken. Somsvond ze wel leek het alsof hij haar gedachtes kon lezen. Dan zei of vroeg hij iets terwijl ze daar net aan dacht. Hailey vond dat ook wel grappig. Ze nam nog een stukje vlees.

Ardanos zuchtte en zei "Dat mensen over ons gaan roddelen. We kunnen misschien wel gescheiden worden, maar we kunnen elkaar nog altijd 's nachts ontmoeten, hier bijvoorbeeld. En in het weekend, als we dat al hebben." Hij stopte nog een groot brok vlees in zijn mond en kauwde er rustig op. Hij keek naar het muisje op zijn buik, wat aan zijn vork begon te snuffelen.

'Ik heb daar zelf niet zo'n moeite mee want dat wordt bij mij toch al gedaan.' zei Hailey rustig tegen hem. Haar oren en staart vielen natuurlijk het meest op en dan begon gelijk het geroddel. Haoley keek hem aan. 'Maar ik bedoel dat het zo erg is dat we continue in de gaten worden gehouden. Zelfs 's nachts. Er is vast wel een manier maar dan heb je geen leven meer.' legde Hailey uit.

Ardanos zuchtte en zei "Dan heb je inderdaad gelijk. Dat zou ik niet willen. Misschien kunnen we toch ergens bij elkaar zijn. Bijvoorbeeld op het dak ofzo?" Hij zuchtte even, maar bedacht zich toen hoe raar het was. "Waarom zouden ze ons eigenlijk willen scheiden? Ik bedoel, we krijgen toch dezelfde lessen." Hij vond het een beetje krom. Nu dacht hij aan zijn vriend, Dust, die ook ninja wilde worden, maar werd vermist. Misschien kwam hij nog een keertje boven water.
-----
Zal ik dust maar binnen laten komen?

Is goed
______________

'Ik hoop het wel. Maar ik denk dat we wel bij elkaar mogen blijven.' zei Hailey positief. Ze neuriede zacht een liedje. Het liedje dat ze als eerst had gezongen toen ze Ardanos leerde kennen. Hailey nam nog een slokje drinken en dacht weer even aan haar zus. Ze miste haar wel erg. Als Hailey het zong vroeg ze zich altijd af hoe het zou zijn geweest als er niks gebeurd was.

Oke, hij vlieg wel ff
-------
Ardanos knikte. Opeens kreeg hij een gevoel dat er iemand aan kwam. "Hoor jij iemand?" vroeg hij aan Hailey. "Ik heb namelijk een gevoel dat iemand eraan komt." Hij keek ongerust naar Hailey, en zei toen "Maar je hebt denk ik wel gelijk." Hij vond het deuntje wat ze neuriede mooi, maar waarschijnlijk zou ze ermee ophouden als ze iemand aan hoorde komen.

Dust vloog over het bos. Hij was zijn vleugels nog steeds niet helemaal gewend, maar hij kon al behoorlijk ver vliegen. Hij zag een oud schuurtje en landde op een tak vlakbij. Snel verborg hij zijn vleugels en sprong toen op het dak, en daarna naar binnen. Misschien kon hij hier even rustig zitten. Toen hij in de schuur stond rook hij iets. Hij dacht aan een demon, maar hij vroeg zich af of die hier nog steeds zat.

Hailey keek Ardanos aan en gebaarde dat het een jonge jongen was die via het dak binnen was gekomen. Ze was opgehouden met neurien en keek een beetje verontrust heen en weer. Ze dronk en at helemaal niks en werd er een beetje zenuwachtig van. Ze vroeg zich af wie het was en of het een demonenjager was.

Dust keek even naar de vuurkorf en merkte dat die nog half warm was. Blijbkaar was hij afgelopen avond aan geweest. Hij deed een paar takken in de korf en ging toen op een afstand staan. Hij concentreerde zich en er kringende rook uit. Opeens stonden de takken in vlammen en hij glimlachde. Was het toch gelukt. Hij moest wel oefenen met zijn krachten.

Ardanos stond voorzichtig op en trok zijn onderbroek en broek aan. Daarna keek hij voor zijn shirt, maar bedacht zich dat die nog buiten de grot lag. Hij vloekte in zijn gedachten en dacht eraan dat hij nu wel heel erg kwetsbaar was. Hailey zou hem maar moeten verdedigen, als diegene die er stond agressief was. Hij at nog wat vlees op, want hij moest iets te doen hebben.

Hailey hoorde een vuurtje knapperen en bedacht dat het de vuurkorf moest zijn dus dan had diegene of vuurstenen, maar dat leverde vaak veel gevloek op dus misschien had de persoon een of andere kracht. Hailey werd heel erg nieuwsgierig en beet op haar lip. Ze keek naar Ardanos. 'Misschien is het een demonenjager of een gewoon mens. Ik ben echt nieuwsgierig!' fluisterde Hailey in zij oor.

Ardanos knikte. Hij wilde ook wel weten wie het was. "Kan ik anders niet alleen gaan?" vroeg hij zachtjes aan Hailey. Hij wachtte af op een antwoord, maar hij bleef gewoon staan. Hij wilde zijn armen en rug niet overbelasten, want waarschijnlijk was het helingsproces al begonnen. Hij keek even naar Hailey en pakte toen nog een blokje vlees.

Dust zuchtte even kort en keek toen naar de hooiberg. Op de een of andere manier vertrouwde hij het niet, maar hij kon nog niet echt infrarood straling zien. En het hooi isoleerde toch, dus zou het niet al te veel zin hebben. Hij wachtte even tot het vuurtje warm genoeg was en hield er toen een spies met een broodje boven. Hij at geen vlees meer sinds zijn opleiding, want er werd genoeg gemoord door de demonen.

'Ja. Voor jou is het veiliger dan voor mij..' zei Hailey zacht tegen hem. Ze keek hem bemoedigend aan en zou rustig blijven wachten. Ze haatte het als haar nieuwsgierigheid haar zo nieuwsgierig maakte. Hailey hoopte dus maar dat het geen demonenjager zou zijn want dan zou ze waarschijnlijk neit veilig zijn.

Ardanos knikte en liep naar buiten. Hij liep van de berg af en zag iemand staan die hij totaal niet verwacht had. Dust stond met zijn rug naar hem toe, maar hij rende snel even en omhelsde hem. Hij liet na een tijdje los en zei "Waar was je die vier jaren?" vroeg hij geintresseerd. Hij dacht totaal niet aan gevaar en zei "Kom maar Hail." Hij keek nog steeds naar Dust.

Hailey kwam alngzaam achter de berg vandaan en ging erop zitten. Rustig keek ze aar Ardanos en de andere jongen. Ze vroeg zich af wie het was. Haar staart lag rustig naast haar en haar vingers speelden met sommige plukjes. Ze glimlachte vriendelijk. Ze was benieuwd wie het was. Waarschijnlijk geen vijand.