Het oude schuurtje

Ze kust hem terug. Hailey hoorde Dust maar negeerde het. Ze glimlachte naar Ardanos. Rustig speelde ze met zijn haren. Ze hield haar ogen gesloten. Hailey neuriede zachtjes een liedje. Het was een van de liedjes die ze niet zo vaak neuriede omdat die meestal geen betekenis voor haar had, maar nu had het lied wel beteknis voor haar. Omdat Ardanos belangrijk voor haar was geworden.

Ardanos glimlachde en gaf Hailey nog een kusje. Opeens hoorde hij geblaat en zag een schaap met een cape op het dak staan. "WTF doe jij nou hier?" vroeg hij aan het schaap. Dat blaatte even en sprong toen op. Het vloog weg, een blauw sterrenspoor achterlatend. "What the heck!?" riep Ardanos en Dust tegelijkertijd uit. Opeens vlogen er meer schapen in het rond.

Hailey schrok op. 'Huh? Wat in godsnaam is dat?' vroeg ze verward. Had ze het nou verbeeld. 'Jullie zagen dat ook toch?' vroeg ze een beetje verward aan Dust en Ardanos. Ze wreef even in haar ogen. 'Een vliegend schaap..' fluisterde ze voor zichzelf uit. 'Dat is nieuw.' ze vroeg zich af of het aan haar lag dat ze die dingen zag. Hailey glimlachte verward.

Dust knikte. "Dan zijn ze toch teruggekeerd. Dat zijn de vliegende-schapen van WORMS, een volk, en hun naam betekend WereldOnderwerpendRegimeMetSchapen (prachtig gewoon). Ze zijn ooit verslagen, nog voor de demonen en engelen er waren, maar ze zijn weer teruggekeerd." Ardanos knikte en zag opeens een schaap exploderen. "We moeten hier weg." zei hij simpelweg.

Hailey keek even van Dust naar Ardanos. 'Waar moeten we heen dan?!' zei Hailey geschrokken. Ze keek even geschrokken naar het exploderende schaap. Hailey vroeg zich af wat het waren en werd er toch een beetje bang van. Waar moesten ze heen dan, en hoe zou dat dan gaan met de zwangerschap als ze alleen maar op de vlucht waren. Er gingen allemaal vragen door Hailey's hoofd.

Ardanos keek even naar Dust en vroeg toen "Staat er misschien in de informatie die je hebt gezien iets gezien over een of andere cirkel met allerlei tekens erop en een controle paneel erbij? Volgens mij, als ik het goed heb, leid die poort, want dat is het volgens mij, naar een andere wereld die veilig is." Hij stond op en zei "Die poort is hier niet ver vandaan." Dust knikte en zei "Ja, Stargates. Maar in de archieven staat dat die allemaal verloren zijn gegaan." Hij liep naar Ardanos en Hailey toe en zei "Ik ga alleen met jullie mee omdat het slim is om met zijn allen te overleven."

Hailey stond op en keek Dust even aan maar wendde toen haar blik af en keek om zich heen. Hailey voelde even aan haar nek en merkte dat haar amulet er niet om zat. Snel glipte ze tussen Ardanos en Dust door naar binnen en knielde bij haar tas. Hailey begon de spullen eruit te halen want ze zag op de bodem wat glinsteren. Het maatke haar niet uit waar ze heen gingen, zolang haar amulet maar bij haar was. Dat was haar enige herinnering.

Ardanos keek even naar Hailey en Dust en zei toen rustig "Volg mij maar." Hij sprong eerst snel in de richting van zijn tas en pakte ze toen. Hij gaf het beeldje wat droog was voorzichtig aan Hailey en zei toen "Deze kant op." Dust rolde met zijn ogen toen hij merkte dat Ardanos eerst zijn tas wilde pakken, maar toen hij zag dat het in dezelfde richting was zei hij maar niets.

Hailey pakte het beeldje glimlachend aan. Ook haar amulet deed ze om. Ze stond klaar om Ardanos te volgen, ze was benieuwd waarnaar maar daar zou ze later wel achterkomen. Ze voelde dat Nine het niet prettig vond hier, met die wezens, haar staart zat namelijk half tussen haar benen en hing slap. Ze keek kort even naar Dust maar zuchtte binnensmonds en besloot maar niet te denken aan het feit dat hij een jager was want anders kwamen ze hier nooit veilig weg.

Ardanos begon verder te springen. Het was een klein eindje vond hij. Hij sprong verder tot hij bij een klein kruisje kwam. Het was in de boom gekerfd door hemzelf en hij glimlachde. Onder hen was een gigantische bladerboel. "Hier naar beneden." zei hij rustig en toen liet hij zich van de tak af vallen. Hij landde op de grond en stond toen rustig op. Hij liep verder tot hij bij een paneel kwam en een Stargate. Dust was Ardanos gevolgd en lette niet op Hailey. Misschien was ze hen kwijtgeraakt ofzo, was dat weer een zorg minder.

Zo ziet het er ong. uit. Die knoppen zijn om de iris (ding in de Stargate) open en dicht te doen.

Spoiler:

Hailey was Ardanos netjes gevolgd maar op afstand van Dust. Ze sprong naar beneden toen ze Dust en Ardanos dat zag doen en landde gemakkelijk. Ze was rustiger geworden door het springen en keek naar Ardanos, benieuwd naar wat hij zou gaan doen. Nine was nog steeds bang omdat hij de wezens niet kende. Hailey glimlachte niet, ze hoopte alleen nog maar op een veilige uitweg.

Ardanos verplaatste een steen en pakte een boek eruit. Hij liet zijn tassen ondertussen vallen. Hij sloeg het boek open en zocht een geschikte planeet op. Dat stond erin, met de code voor de Stargate en wie of wat er woonde. En natuurlijk in het Nederlands. Hij zocht het dikke boek door en vond een geschikte planeet genaamd Dunèdun. Hij liep naar de afstandsbediening en toetste langzaam de code in.

Hailey keek toe en vroeg zich af waar ze heen zouden gaan. Ze hoorde alweer dat geluid van de schapen alleen nog wat verder weg. Haar handen hingen slap naast haar lichaam. Ze vroeg zich af of ze in die wereld veilig was, veilig genoeg om haar kind op te voeden en alsnog naar school te gaan. Hailey glimlachte bij de gedachte aan haar toekomstige kindje en was benieuwd naar wat het zou worden maar hoopte dat het gezond werd.

De Stargate begon te draaien en Ardanos stond ver genoeg opzij. Dust liep ook snel tot naast hem en toen de Stargate klaar was met draaien was er een uitbarsting van water achtig iets en in de poort verscheen er een veld van water. Ardanos stapte eropaf en stond ervoor stil. Dust volgde hem en Ardanos greep zijn arm. Hij wachtte op Hailey, hij wilde niet zonder haar vertrekken. Het boek had hij in zijn tas gestopt en meegenomen zodat de schapen nooit hen zouden vinden.

Hailey kwam snel achter hem aan. Ze keek even naar Ardanos maar zei niks omdat ze niet precies wist war ze dan moest zeggen. Nog steeds zat ze met vele onbeantwoorde vragen waarvan een deel snel beantwoord zouden worden en een deel nog niet. Ze ademde even in en keek niet meer om naar haar verleden.

Ardanos pakte Hailey's hand en zuchtte. Hij greep haar goed vast en zette toen een stap naar voren, de poort door. Dust bleef even staan en stapte toen ook door de poort. Ardanos voelde Hailey's arm nog steeds, maar ondertussen reisde hij door een tunnel van sterren, dwars door het heelal. Hij ging met de snelheid van het licht en kon niets doen.

Hailey volgde Ardanos. Zevoelde hem nog steeds en was door blij mee. Ze zag allerlei sterren die voorbijflitste. Ze probeerde om zich heen te kijken maar de druk stond dat niet toe. Hailey sloot haar ogen even en concentreerde zich op de hand van Ardanos, dan wist ze zeker dat ze neit alleen was. Ze glimlachte een klein beetje om de hoopvolle gedachte die ze had.

Ardanos glimlachde en stond opeens aan de andere kant van de planeet. Het was een best mooie planeet vond hij, en bewoond door mensen. Hij trok Hailey en Dust eruit en liep toen naar het controlepaneel. Hij drukte op de middelste oranje knop en de poort verdween in het niets. Hopelijk zou hij niet opnieuw geopend worden.